cf. Թնդամ;
to resound, to boom, to make a noise or uproar, to echo;
to shake, to agitate violently;
to stun, to stupify with noise, to deafen.
ԹՆԴԵՄ ԹՆԴԵՑՈՒՑԱՆԵՄ. ἁνακινέω commoveo, exagito Տալ թնդալ. դղորդել. շարժլել. ցնցել.
Զսիրտն թնդէ բարկութեամբ. (Մանդ. ԺԱ.) (կամ ըստ նոր ձ. թնդացուցանէ ի բարկութիւն)։
Զաման ուղղոյն ... թնդեցուցեալ. (Նար. ՂԹ։)
ԹՆԴԵՄ ԹՆԴԻՄ, եցայ. ձ. ἑμπηδάω, ἑξάλλομαι insilio, subsilio, resilio ἁνακινέομαι exagitor Թունդ, կամ թինդ, այսինքն թնդիւն կրել. թնդալ. դղրդիլ, դղորդիլ. շարժլիլ. ընդոստնուլ. սասանիլ բախմամբ. խռովիլ. թընտալ, թունտ ելլալ. (որպէս եւ լտ. թո՛ւնտօ է բախել).
Ո՞րպէս ի ներքուստ սիրտն թնդէ եւ խռովի. (Ոսկ. մ. Բ. 28։)
Ճռնչիցի դուրքն, եւ նա թնդեաց. (Նեղոս.։)
Յորժամ արարածս ահիւ եւ դողութեամբ թնդի եւ շարժի. (Մաշկ.։)
Թնդէր երկիրն ի բազմութենէն. (Ագաթ.։)
Ի սաստկութենէ փողոցն ձայնից հնչեալ երկիրն թնդէր. (Փարպ.։)
Ընդ ուժգնակի բախման թնդելոյ ներքնային խորոց՝ հարթէ զլերինս։ Թնդեալ շտեմարան ստորին անդնդոց. (Նար. ՀԹ. եւ Նար. խչ.։)